รักแรกที่แม่แจ่ม ชมลายผ้าทอมือ เมืองแจ่ม(ต่อครับ)

 การได้ท่องเที่ยวไปนอกจากจะมีความสุข ยังมีอื่นๆอีกมากมาย รอบนี้ผมไปแม่แจ่ม มีภาพมากมายที่ถ่ายไว้กลัวว่าสูญหายหรือไปเผลอกดทิ้ง เสียดายและอยากให้หลายท่านที่สนใจมาดูม ชื่นมเ่นเดียวกันกับผม ท่านยังไม่ได้ไปเที่ยวไปแอ่วลองไปสักครั้งนะครับถึงทางจะลำบากแต่กดีกว่าสมัยก่อนมาก รถสมัยนี้ดีและแรงไปได้หมด ขออย่าประมาทไปได้ครับสบายๆ  ผ้าเหล่านี้ในเมืองก็มีที่เขารับมาขาย แต่ถ้าไปถึงที่แล้วท่านจะประทับใจว่าผ้าตีนจกแม่แจ่มนี้ของมันมีชิ้นเดียว ทำมาจากมือชาวบ้านแม่แจ่มที่สืบทอดกันมา ผมยังไม่กล้าต่อราคาเลยครับ

 และเพื่อการโหลดภาพที่ไว รวดเร็จ จึงขอโพสต์แบบขนาดเล็ก นะครับ

ผู้เขียนกับกวงอุปกรณืปั่นแท่งฝ้ายให้เป็นเส้นด้ายครับ

มุมที่ชอบอีกมุมหนึ่งหมอนผ้าทอมือ

อุปกรณืตกแต่งช่างสรรหามาครับ ของพื้นบ้านหาดูยากสมัยนี้

คำเมืองว่าเตาใฟ ห้องครัว

ตาชั่งที่ยังพอมีใช้อยู่สมัยนี้

ผู้เขียนกับเจ้าของบ้านวันนี้น้องนางบอกว่าใส่ผ้าทอมือของพี่น้องปากะญอ(ยาง ตามภาษาถิ่นเรียกกัน)

นำ้ดื่มมีกันทุกบ้านทุกวัดอีกหน่อยความเจริญมาถึงก็งเหลือแต่สัญญลักษ์เหมือนบ้านเราที่เดกกินดื่มน้ำจากเชเว่น

เจ้าของบ้าน เพื่อนผู้เขียนหมอแสงวรรณ์เชียงของที่นำเที่ยวทุกจุดทุกวัดที่แนะนำของแม่แจ่ม